Do sformalizowania współpracy gospodarczej z kontrahentem zagranicznym może dojść na kilka sposobów.
Znasz je? Czy któryś z nich jest lepszy od pozostałych?
Zobaczmy.
Umowa zawarta w formie pisemnej jest jednym z najlepszych sposobów na sformalizowanie współpracy gospodarczej stron, w tym także w stosunkach międzynarodowych. Zalety tego rozwiązania polegają głównie na tym, że prawidłowo skonstruowana umowa pozwala bez trudu zabezpieczyć wszelkie ustalenia stron dotyczących warunków, na których tego rodzaju współpraca miałaby przebiegać. Umowy prowadzą tym samym do usunięcia niepewności co do stosunków prawnych stron, a w praktyce prowadzą często do znacznych oszczędności czasowych i finansowych.
Wypracowanie szczegółów pisemnego kontraktu wielokrotnie wymaga jednak czasu i uwagi ze strony przedsiębiorców. Negocjacje dotyczące przyszłej umowy, jaka ma być zawarta pomiędzy stronami, potrafią trwać długie miesiące, a stosunki międzynarodowe wielokrotne te rozmowy przedłużają. Nie powinno to zniechęcać do formalizowania stosunków pomiędzy przedsiębiorcami w obrocie międzynarodowym, jednak z pewnością warto uwzględnić, że czas niezbędny do sformalizowania umowy w ten sposób może się przedłużyć.
General Terms and Conditions to nic innego jak dokument, który w sposób uniwersalny reguluje zasady współpracy jednej ze stron umowy z jej kontrahentami. W praktyce obrotu międzynarodowego dokument w postaci GTC jest wielokrotnie standardem i podstawą zawierania umów B2B. General Terms and Conditions potrafią być bardzo obszerne, a często towarzyszy im krótka umowa odsyłająca do szczegółów określonych właśnie w treści tego dokumentu.
Postanowienia General Terms and Conditions bywają negocjowalne, jednak stopień zmian w ich treści na potrzeby konkretnej transakcji będzie już zależny od siły negocjacyjnej partnera handlowego strony, która przedstawia tego rodzaju dokument oraz tego, jak bardzo stronom zależy na sformalizowaniu łączącej ich współpracy.
Ważne!
W momencie uzyskania wiedzy o tym, że współpraca ma opierać się na zasadach określonych w GTC warto poprosić o ich udostępnienie, aby jej przebieg odbywał się na warunkach znanych obydwu stronom umowy.
W obrocie międzynarodowym umowy B2B bardzo często zawierane są w formie odpowiadającej przyjętemu przez strony zwyczajowi handlowemu. Wielokrotnie warunki transakcji są uzgodnione przez uprawnionych przedstawicieli stron w drodze wymiany wiadomości e-mail. Zdarza się, że towarzyszy jej złożenie standardowego zamówienia stosowanego przez daną stronę transakcji lub przekazania przez strony wyraźnej akceptacji dla innego, uproszczonego dokumentu, jaki jest przez nie stosowany w praktyce.
Warto pamiętać, że brak obszernej, pisemnej umowy nie oznacza, że pomiędzy stronami nie doszło do jej zawarcia i przyjęcia przez nie na siebie wiążących zobowiązań, które będą rodziły skutki prawne. Do zawarcia umowy może bowiem dojść na szereg sposobów, a wymiana wiadomości e-mail zawierających ustalenia stron istotne dla przyszłego kontraktu może prowadzić do zawarcia umowy, która będzie wiązała jej strony.
Zaletą tego rozwiązania jest niewątpliwie jego sprawność. Podstawowa wada polega natomiast na ewentualnych niedomówieniach i braku wyraźnych ustaleń stron we wszystkich kwestiach, jakie mogą się okazać istotne dla przyszłej współpracy gospodarczej.
W taki, który:
Joanna Lubecka
adwokat
W momencie, gdy jednak dochodzi do sporu, który ma znaleźć swój finał w sądzie, podstawowa trudność praktyczna sprowadza się do udzielenia odpowiedzi na pytanie – gdzie będzie toczył się taki spór. W Polsce czy za granicą? Czy można to w jakiś sposób zabezpieczyć?
Jednym z najistotniejszych punktów wymagających doprecyzowania w umowie B2B zawieranej z kontrahentem zagranicznym jest określenie warunków płatności umówionego wynagrodzenia. Płatność po dostarczeniu przedmiotu umowy czy przedpłata? A jeśli tak, to w jakiej wysokości? Które rozwiązanie wybrać? Czytaj dalej.
Niezależnie od tego, w jakiej formie zostanie zawarta umowa z partnerem zagranicznym, ważne jest, aby pomiędzy stronami doszło do uzgodnienia najważniejszych elementów kontraktu. Pozwolą one na wykonanie umowy w sposób jasny dla stron i wolny od niedomówień.
Wystąpienie siły wyższej wiąże się wielokrotnie z pojawieniem się sporych problemów dotyczących realizacji umowy zawartej w obrocie międzynarodowym. Właściwe uregulowanie tych kwestii w umowie pomaga w wyprowadzeniu sytuacji na prostą w kontrolowany sposób.
Mimo, iż świat powoli wraca do normalności, a o zachorowaniach na koronawirusa mówi się znacznie mniej, wielu przedsiębiorców do dziś odczuwa dotkliwe skutki wywołane pandemią m.in.: zakłócenia w łańcuchach dostaw, brak dostępności materiałów czy też brak kadry pracowniczej.
Case study. Zobacz, o czym zapomniał Adam, negocjując umowę z kontrahentem zagranicznym
Choć wskazane kwestie warto uregulować w sposób jasny w każdej umowie, na podstawie której dochodzi do udzielenia gwarancji, to w przypadku dostaw zagranicznych zyskują one szczególnie na znaczeniu.
Poniżej kilka przydatnych informacji dotyczących sposobu prowadzenia negocjacji dotyczących umów zawieranych z zagranicznym partnerem handlowym.
Zadaniem umowy NDA jest zabezpieczenie poufnego charakteru informacji, które są przekazywane drugiej stronie w związku z rozpoczęciem negocjacji, ustalaniem warunków ewentualnej współpracy stron, zawieraną umową, współpracą czy zatrudnieniem.
Standardowym sposobem postępowania jest rozpoczęcie lektury każdego dokumentu od początku. W przypadku umów B2B, zawieranych z kontrahentem zagranicznym, warto odwrócić tę kolejność. Dlaczego tak jest?