Kary umowne w kontraktach międzynarodowych
Kary umowne w kontraktach międzynarodowych – czy warto je wprowadzać do kontraktu?
Klauzula poufności, to postanowienie umowne na podstawie którego strony decydują się na przyjęcie, że określone przez nich informacje wskazane w umowie będą miały walor poufnych, a zatem nie będą mogły być udostępnione swobodnie do wiadomości osób trzecich, pod rygorem skutków określonych w umowie.
W związku z dynamicznie rozwijającą się współpracą przedsiębiorców w obrocie międzynarodowym i coraz większą świadomością w zakresie doniosłości informacji handlowych podlegających ochronie, przedsiębiorcy coraz częściej zawierają umowy o zachowaniu poufności (ang. non-disclosure agreement, tzw. NDA), bądź wprowadzają klauzule poufności do umów o współpracy czy ogólnych warunków umownych.
Celem wprowadzenia do umowy postanowień dotyczących obowiązku zachowania poufności jest m.in. zobowiązanie jednej bądź obydwu stron umowy do zachowania w tajemnicy informacji poufnych, do których ujawnienia dochodzi w toku wykonywania umowy oraz uregulowania odpowiedzialności stron na wypadek niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania do zachowania w tajemnicy informacji poufnych.
Strony, których wolą jest uregulowanie obowiązku zachowania poufności, mogą to uczynić w dwojaki sposób, tj.: albo zawrzeć umowę o zachowaniu poufności (tzw. NDA) albo zawrzeć postanowienia dotyczące poufności w umowie głównej (umowie o współpracy, Ogólnych Warunkach Umownych). Często umowy o zachowaniu poufności (NDA) stanowią załącznik do umowy głównej, jaka została zawarta pomiędzy stronami, co wielokrotnie ma na celu uregulowanie obowiązków dotyczących zachowania poufności w bardziej obszerny i wyczerpujący sposób.
W najprostszym ujęciu obowiązkiem poufności warto objąć takie informacje, które u danego przedsiębiorcy mają rzeczywiście charakter poufny.
Przykład: Przedsiębiorca wskazuje w umowie, że obowiązkiem poufności objęte są informacje o tym, jakie podmioty należą do grona jego klientów. Jednocześnie podmioty te są ujawnione na stronie internetowej wskazanego przedsiębiorcy w zakładce ,,Zaufali nam’’ albo ,,Nasi klienci’’. W takim przypadku, tego rodzaju zastrzeżenie jest całkowicie bezcelowe.
Sporządzając treść klauzuli poufności, warto zatem uwzględnić specyfikę danego biznesu i objąć nią informacje dla przedsiębiorcy cenne, które chciałby on chronić przed dostępem szerszego grona odbiorców.
Wielokrotnie do informacji poufnych przedsiębiorcy zaliczają: informacje o charakterze handlowym, organizacyjnym, technologicznym, prawnym, finansowym, informacje zawierające dane osobowe i dotyczące sposobów zabezpieczania danych osobowych, a ponadto koncepcje biznesowe, strategie marketingowe, plany rozwoju działalności, know-how, strategie biznesowe, a także inne informacje posiadające wartość gospodarczą, takie jak planowany budżet, różnego rodzaju raporty, informacje istotne z punktu widzenia ochrony praw własności intelektualnej, bazy danych klientów oraz szczegóły umów z nimi zawartych, a także informacje na temat pracowników oraz współpracowników.
4.1. Czas obowiązywania umowy w zakresie obowiązku zachowania poufności
W klauzuli umownej dotyczącej obowiązku zachowania poufności warto wskazać, przez jaki czas strony będą związane obowiązkiem jej dochowania. Obowiązek zachowania poufności może wiązać strony w czasie trwania umowy, ale także po jej zakończeniu. Powyższe pozostaje w gestii stron.
4.2. Sankcje na wypadek naruszenia obowiązku zachowania poufności
Często w klauzulach umownych dotyczących poufności wprowadza się różnego rodzaju sankcje na wypadek niewykonania zobowiązania zachowania w tajemnicy informacji poufnych. Sankcje te wielokrotnie przyjmują postać kar umownych.
4.3. Sposób postępowania z informacjami poufnymi po zakończeniu obowiązywania umowy
W klauzuli dotyczącej obowiązku zachowania poufności warto również uregulować sposób postępowania z informacjami poufnymi po zakończeniu obowiązywania umowy głównej bądź nawet samej umowy o zachowaniu poufności. Powyższe oznacza, iż strony mogą w umowie postanowić, iż po zakończeniu jej obowiązywania wszelkie dokumenty oraz inne nośniki zawierające informacje poufne zostaną zwrócone stronie ujawniającej lub zniszczone na jej żądanie, a także regulować wskazaną kwestię w sposób bardziej szczegółowy.
Zawarcie umowy o zachowaniu poufności z kontrahentem zagranicznym może uchronić przedsiębiorców przed nieuprawnionym ujawnieniem informacji, które mają szczególne znaczenie gospodarcze, finansowe lub technologiczne. Jeśli natomiast dojdzie do nieuprawnionego ujawnienia takich informacji, klauzula poufności może być pomocna w egzekwowaniu sankcji względem osoby, która dopuściła się takiego naruszenia. Umowne uregulowanie obowiązku zachowania poufności ułatwi przy tym wykazywanie, iż dana strona była obowiązana do zachowania poufności, a informacja, która została ujawniona, miała charakter informacji poufnej.
Joanna Lubecka
adwokat
Kary umowne w kontraktach międzynarodowych – czy warto je wprowadzać do kontraktu?
Wielokrotnie utrwalony pomiędzy stronami zwyczaj handlowy zakłada komunikację wyłącznie w postaci elektronicznej, za pośrednictwem wymiany wiadomości e-mail. Należy pamiętać, że wówczas również dochodzi do zawarcia umowy, której forma przybiera zwyczajnie postać przyjętego przez strony zwyczaju handlowego.
Do sformalizowania współpracy gospodarczej z kontrahentem zagranicznym może dojść na kilka sposobów. Znasz je? Czy któryś z nich jest lepszy od pozostałych? Zobaczmy.
W praktyce międzynarodowego obrotu handlowego to właśnie tym postanowieniom poświęcana jest znaczna część prowadzonych pomiędzy stronami negocjacji.
Międzynarodowa sprzedaż towarów bardzo często łączy się ze stosowaniem przez strony transakcji reguł Incoterms. Czym one są i dlaczego są tak pomocne?
Wchodzenie w relacje handlowe z zagranicznym kontrahentem łączy się z ryzykiem. Na czym polega ryzyko w handlu zagranicznym i jak zwiększyć bezpieczeństwo dokonywania takich transakcji? Czytaj dalej.
Case study
Prowadzisz rozmowy z potencjalnym kontrahentem zagranicznym dotyczące zasad ewentualnej współpracy gospodarczej. Ma ona przebiegać na podstawie prostej umowy lub zamówienia, do których znajdą zastosowanie General Terms and Conditions, jakie są standardowo stosowane przez Twojego kontrahenta.
Klauzula poufności, to postanowienie umowne na podstawie którego strony decydują się na przyjęcie, że określone przez nich informacje wskazane w umowie będą miały walor poufnych, a zatem nie będą mogły być udostępnione swobodnie do wiadomości osób trzecich, pod rygorem skutków określonych w umowie.
Case study