Wchodzenie w relacje handlowe z zagranicznym kontrahentem łączy się z ryzykiem. Na czym polega ryzyko w handlu zagranicznym i jak zwiększyć bezpieczeństwo dokonywania takich transakcji?
Czytaj dalej.
Na ryzyko i praktyczne trudności związane z nawiązywaniem współpracy z zagranicznym kontrahentem wpływ na wiele czynników. Należą do nich:
W efekcie transakcjom międzynarodowym towarzyszy wielokrotnie mniejszy stopień zaufania niż współpracy handlowej realizowanej w obrocie krajowym.
1. Zawierać umowy w formie pisemnej lub w inny sposób formalizować ustalenia istotne dla kontraktu i możliwości niezakłóconego dochodzenia przyszłych roszczeń.
Zawarcie umowy w formie pisemnej pozwala na uniknięcie szeregu wątpliwości i ryzyk związanych z wejściem w transakcję handlową z kontrahentem zagranicznym. W umowie możemy bowiem uregulować wszystkie, potencjalne punkty zapalne dla danej współpracy. Jeśli w konkretnym wypadku nie dojdzie do zawarcia szczegółowego kontraktu z kontrahentem zagranicznym, warto pamiętać, aby wzajemne zobowiązania stron zostały zabezpieczone choćby w formie wymiany wiadomości e-mail, w których dojdzie do wyraźnej akceptacji co do najistotniejszych punktów danej współpracy.
2. Proponować kontrahentowi własną treść umowy – kiedy tylko jest to możliwe.
Jeśli w danej relacji handlowej będzie to możliwe, warto przedstawiać kontrahentowi własną treść proponowanej umowy. W ten sposób mamy kontrolę nad tym, co zostanie w niej zawarte, a ewentualne uwagi lub punkty wymagające negocjacji zgłaszane są przez kontrahenta. Dysponowanie własną treścią oferowanej umowy pozytywnie wpływa również na wizerunek profesjonalisty w oczach przyszłego partnera handlowego.
3. W przypadku, gdy otrzymujemy od kontrahenta umowę gotową do podpisu – czytać ją i negocjować jej warunki w możliwym zakresie.
Praktyka, którą zdecydowanie należy odradzić w handlu międzynarodowym to wchodzenie w relacje handlowe na warunkach, które nie są znane przedsiębiorcy. Będzie tak zawsze w przypadku, gdy nie czytamy umów przedstawianych nam do podpisu lub nie decydujemy się na negocjowanie negatywnych warunków przyszłej współpracy, licząc, że jakoś to będzie. Z podobną sytuacją możemy mieć do czynienia w przypadku gdy umowa przedstawiona przez kontrahenta zagranicznego jest sporządzona w nieznanym nam języku i rezygnujemy z wykonania niezbędnego tłumaczenia, które pozwoliłoby nam zrozumieć , na co właściwie się umawiamy. Umowy przed ich podpisaniem należy przeczytać, a współprace handlowe rozpoczynać na warunkach, które przedsiębiorca rozumie i świadomie przyjmuje.
Wyobrażenie o konieczności negocjowania i uzgadniania warunków, na jakich ma przebiegać współpraca wielokrotnie zniechęca przedsiębiorców do zawierania umów w formie pisemnej. Przedsiębiorcy obawiają się również, że nadmierna uwaga poświęcana kwestiom formalnym zniechęci kontrahenta do wejścia w relację handlową, na której im zależy. Wszystkie te okoliczności warto niewątpliwie wyważyć, a w konkretnym przypadku wybrać najlepszy możliwy sposób zabezpieczenia istotnych dla przedsiębiorcy ustaleń, który pozwoli im na doprowadzenie do finalizacji transakcji. Nie zawsze musi to być obszerna umowa w formie pisemnej.
Joanna Lubecka
adwokat
W momencie, gdy jednak dochodzi do sporu, który ma znaleźć swój finał w sądzie, podstawowa trudność praktyczna sprowadza się do udzielenia odpowiedzi na pytanie – gdzie będzie toczył się taki spór. W Polsce czy za granicą? Czy można to w jakiś sposób zabezpieczyć?
Jednym z najistotniejszych punktów wymagających doprecyzowania w umowie B2B zawieranej z kontrahentem zagranicznym jest określenie warunków płatności umówionego wynagrodzenia. Płatność po dostarczeniu przedmiotu umowy czy przedpłata? A jeśli tak, to w jakiej wysokości? Które rozwiązanie wybrać? Czytaj dalej.
Niezależnie od tego, w jakiej formie zostanie zawarta umowa z partnerem zagranicznym, ważne jest, aby pomiędzy stronami doszło do uzgodnienia najważniejszych elementów kontraktu. Pozwolą one na wykonanie umowy w sposób jasny dla stron i wolny od niedomówień.
Wystąpienie siły wyższej wiąże się wielokrotnie z pojawieniem się sporych problemów dotyczących realizacji umowy zawartej w obrocie międzynarodowym. Właściwe uregulowanie tych kwestii w umowie pomaga w wyprowadzeniu sytuacji na prostą w kontrolowany sposób.
Mimo, iż świat powoli wraca do normalności, a o zachorowaniach na koronawirusa mówi się znacznie mniej, wielu przedsiębiorców do dziś odczuwa dotkliwe skutki wywołane pandemią m.in.: zakłócenia w łańcuchach dostaw, brak dostępności materiałów czy też brak kadry pracowniczej.
Case study. Zobacz, o czym zapomniał Adam, negocjując umowę z kontrahentem zagranicznym
Choć wskazane kwestie warto uregulować w sposób jasny w każdej umowie, na podstawie której dochodzi do udzielenia gwarancji, to w przypadku dostaw zagranicznych zyskują one szczególnie na znaczeniu.
Poniżej kilka przydatnych informacji dotyczących sposobu prowadzenia negocjacji dotyczących umów zawieranych z zagranicznym partnerem handlowym.
Zadaniem umowy NDA jest zabezpieczenie poufnego charakteru informacji, które są przekazywane drugiej stronie w związku z rozpoczęciem negocjacji, ustalaniem warunków ewentualnej współpracy stron, zawieraną umową, współpracą czy zatrudnieniem.
Standardowym sposobem postępowania jest rozpoczęcie lektury każdego dokumentu od początku. W przypadku umów B2B, zawieranych z kontrahentem zagranicznym, warto odwrócić tę kolejność. Dlaczego tak jest?