Wada rzeczy sprzedanej stwarzająca niebezpieczeństwo dla użytkowników

Indemnification provisions i hold harmless provisions Umowa B2B w obrocie międzynarodowym wielokrotnie reguluje kwestie odpowiedzialności stron związanych z ewentualnymi szkodami, do których może dojść po stronie nabywców określonego produktu.

Postanowienia te określane są jako ,,indemnification provisions’’ i ,,hold harmless provisions’’,

Zobaczmy, jaka jest ich rola na przykładzie z praktyki.

Wyobraźmy sobie następujący stan faktyczny: na rynek europejski ma być wprowadzony nowy rodzaj interaktywnej zabawki dla dzieci. Producent poddał zabawkę licznym testom i próbom, w tym pod kątem jej bezpieczeństwa. Przed wprowadzeniem zabawki do obrotu dopełniono wszelkich wymogów prawnych. Sprzedażą zabawki na rynku europejskim miała zająć się polska spółka należąca do Adama. Uzyskała ona klauzulę wyłączności w zakresie dystrybucji.

W wyniku błędów podczas procesu produkcyjnego partia zabawek ma istotną wadę. Jeden z niewielkich elementów zabawki jest możliwy do łatwego oderwania i stwarza niebezpieczeństwo dla dzieci. Pomimo działań zmierzających do wycofania wadliwej partii produktu z obrotu, dochodzi do powstania szkody i krzywdy.

W pierwszej kolejności należy ustalić czy wadliwy  produkt spełnia przesłanki uznania go za produkt niebezpieczny, czyli taki, który nie zapewnia bezpieczeństwa, jakiego można oczekiwać, uwzględniając normalne użycie produktu. Powyższe wiązałoby się z zaangażowaniem odpowiedzialności jego producenta.

Odpowiedź na pytanie, kto i w jakim zakresie będzie ponosił odpowiedzialność za szkodę spowodowaną przez wadliwy produkt jest w istotnej mierze zależna również od treści umowy zawartej pomiędzy stronami, w tym zawartych w jej treści klauzulach indemnifikacyjnych (indemnification provisions). Zakres odpowiedzialności producenta i Adama będzie zatem zależny od tego, co strony uzgodniły w treści zawartej pomiędzy nimi umowy.

Celem wprowadzenia indemnification provisions i hold harmless provisions do kontraktu jest właśnie rozłożenie ryzyka związanego z zawarciem umowy pomiędzy jej stronami. Mogą one regulować kwestie takie jak zobowiązanie się przez jedną ze stron względem drugiej uchronienia jej przed określonymi roszczeniami ze strony osób trzecich, w tym także wynikłych z wad rzeczy i jej następstw takich jak szkoda czy krzywda.

Z tej przyczyny postanowienia indemnifikacyjne należą wielokrotnie do najistotniejszych punktów prowadzonych pomiędzy stronami negocjacji dotyczących zawarcia umowy B2B w obrocie międzynarodowym.

Joanna Lubecka
adwokat