Umowa o zachowaniu poufności nie została uregulowana odrębnie w polskim porządku prawnym i nie należy ona do tzw. umów nazwanych. Jej zawarcie możliwe jest na zasadzie swobody umów. W obrocie wskazana umowa funkcjonuje powszechnie pod nazwą ,,NDA’’, z ang. non disclosure agreement.
Na decyzję o założeniu spółki z o.o. wpływ może mieć wiele czynników. Należą do nich także kwestie wizerunkowe. Często możemy się spotkać z opinią, że spółka wygląda w obrocie ,,lepiej’’ czy ,,poważniej’’ niż przedsiębiorca indywidualny. Jednym z najistotniejszych argumentów przemawiających za tą formą prowadzenia działalności gospodarczej jest jednak brak odpowiedzialności wspólników za zobowiązania spółki i odseparowanie majątku osobistego od majątku spółki.
Kiedy pojawia się wizja współpracy z kontrahentem zagranicznym, warto zadbać o aspekt prawny i ułożyć relację biznesową w sposób bezpieczny i odpowiadający naszym wyobrażeniom o tym jak współpraca będzie ta przebiegać w praktyce.
Przyszła pora na ostatni wpis na blogu w ramach pierwszej edycji akcji - ,,O czym chciałbyś/abyś przeczytać na blogu prawnym?’’. Będzie on dotyczył zakazu konkurencji w umowach zawieranych w obrocie dwustronnie profesjonalnym, czyli takich, gdzie po jednej, jak i drugiej stronie występuje przedsiębiorca.
Jak wiemy, jedną z podstawowych cech stosunku pracy jest podporządkowanie pracownika poleceniom pracodawcy. Czy w spółce z o.o. składającej się z jednego wspólnika będącego jednocześnie jedynym członkiem jednoosobowego zarządu możliwe jest zbudowanie takiego stosunku podporządkowania? Z punktu widzenia logiki nie będzie to możliwe. Za tą logiką podążyło także orzecznictwo sądów i tzw. nauka prawa.
W miejsce nieuregulowanych przez nas kwestii jakie mogłyby znaleźć się w umowie spółki, wejdą wówczas odpowiednie rozwiązania wynikające z kodeksu spółek handlowych. Czy jednak ograniczenie naszej umowy wyłącznie do elementów niezbędnych dla jej skutecznego zawarcia i zdanie się na regulacje kodeksowe jest zawsze dobrą decyzją? Zdecydowanie nie.
